1. කුසලසීලමත්‍ථිය සූත්‍රය, 2. චෙතනාකරණීය සූත්‍රය, 3. දුස්සීල හතුපනිස සූත්‍රය 4. සාරීපුත්ත හතුපනිස සූත්‍රය,5. ආනන්‍ද හතුපනිස සූත්‍රය, 6. සමාධි පටිලාභ සූත්‍රය,7. කිංසඤ්ඤී සූත්‍රය 8. සමන්ත පාසාදිකා සූත්‍රය, 9. සබ්බාකාර පරිපූර සූත්‍රය , 10. විජ්ජාසුත්ත නොහොත් පාසාදික පරිපූර සූත්‍රය
AN 10-01-01 කුසලසීලමත්‍ථිය සූත්‍රය,
§ 1. “මා විසින් මෙසේ අසන ලදී.
එක් කාලයෙක්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සැවැත්නුවර අසල අනේපිඬු මහ සිටාණන් විසින් කරවන ලද ජේතවනාරාමයෙහි වාසය කරණ සේක. වරක් ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වෙත පැමිණ, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ, එකත්පසෙක වැඩ හිඳ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගෙන් මෙසේ ඇසීය,
§ 2, “ස්වාමීනි,
සීලය කුමන ප්‍රයෝජනයක් පිණිස රකින්නේද? සීලය නිසා කුම න ඵලයක් වේද?”
“ආනන්‍දය, සීලය රකින්නා කිසිදා පසුතැවිල්ලට පත් නොවන්නේය. සීලයේ ඵලය පසුතැවිල්ලෙන් තොර වීමය.”
“ස්වාමීනි, පසුතැවිලි නොවීම නිසා කුමන ප්‍රයෝජනයක් වෙයිද, කුමන ඵලයක් වේද ?”
“ආනන්‍දය, පසුතැවිලි නොවීම ප්‍රමෝදය ඇති වේ. ප්‍රමෝදය ඵලය වේ.”
“ස්වාමීනි, ප්‍රමෝදය නිසා කුමන ප්‍රයෝජනයක් වෙයිද, කුමන ඵලයක් වේද ?”
“ආනන්‍දය, ප්‍රමෝදය ප්‍රීතිය පිණිසය, ප්‍රීතිය අනුසස්කොට ඇත්තේය.”
“ස්වාමීනි, ප්‍රීතිය නිසා කුමන ප්‍රයෝජනයක් වෙයිද, කුමන ඵලයක් වේද ?”
“ආනන්‍දය, ප්‍රීතිය, සංසිඳීම පිණිසය, සංසිඳීම අනුසස්කොට ඇත්තේය.”
“ස්වාමීනි, සංසිඳීම නිසා කුමන ප්‍රයෝජනයක් වෙයිද, කුමන ඵලයක් වේද ?”
“ආනන්‍දය, සංසිඳීම සැපය සඳහාය, සැපය අනුසස්කොට ඇත්තේය.”
“ස්වාමීනි, සැපය නිසා කුමන ප්‍රයෝජනයක් වෙයිද, කුමන ඵලයක් වේද ?”
“ආනන්‍දය, සැපය සිත එකඟකිරීම පිණිසය, සිත එකඟකිරීම අනුසස්කොට ඇත්තේය.”
“ස්වාමීනි, සිත එකඟකිරීම නිසා කුමන ප්‍රයෝජනයක් වෙයිද, කුමන ඵලයක් වේද ?”
“ආනන්‍දය, සිත එකඟ කිරීම තරුණ විදර්ශනාව පිණිස වේ. තරුණ විදර්ශනාව අනුසස්කොට ඇත්තේ වේ.”
“ස්වාමීනි, තරුණ විදර්ශනාව නිසා කුමන ප්‍රයෝජනයක් වෙයිද, කුමන ඵලයක් වේද ?”
“ආනන්‍දය, තරුණ විදර්ශනාව, බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය පිණිස වේ. බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය අනුසස්කොට ඇත්තේ වේ.”
“ස්වාමීනි, බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය නිසා කුමන ප්‍රයෝජනයක් වෙයිද, කුමන ඵලයක් වේද ?”
“ආනන්‍දය, බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය අර්හත් ඵලය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා ඤාණය පිණිසය.
3. “ආනන්‍දය, මෙසේ නිවැරදි ශීලයෝ පසුතැවිලි නොවීම ප්‍රයෝජනයකොට ඇත්තාහ, පසුතැවිලි නොවීම අනුසස්කොට ඇත්තාහ. පසුතැවිලි නොවීම ප්‍රමෝදය ප්‍රයෝජනකොට ඇත්තාහ, ප්‍රමෝදය අනුසස්කොට ඇත්තාහ. ප්‍රමෝදය ප්‍රීතිය පිණිසය, ප්‍රීතිය අනුසස්කොට ඇත්තේය. ප්‍රීතිය සංසිඳීම පිණිසය, සංසිඳීම අනුසස්කොට ඇත්තේය. සන්සිඳීම සැපය පිණිසය, සැපය අනුසස්කොට ඇත්තේය. සැපය සිත එකඟ කිරීම පිණිසය, සිත එකඟ කිරීම අනුසස්කොට ඇත්තේය. සිත එකඟ කිරීම තරුණ විදර්ශනාව පිණිසය, තරුණ විදර්ශනාව අනුසස්කොට ඇත්තේය. තරුණ විදර්ශනාව බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය පිණිසය, බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය අනුසස්කොට ඇත්තේය. බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය අර්හත් ඵලය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා නුවණ පිණිස වේ, අර්හත් ඵලය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා නුවණ අනුසස්කොට ඇත්තේය. ආනන්‍දය, මෙසේ නිරවද්‍ය සිල්, ක්‍රමයෙන් අර්හත්වය පිණිස යත්.
AN 10-01-02. චෙතනා කරණීය සූත්‍රය-
§1. මහණෙනි, සීලයෙන් යුත් සිල්වතාට, ‘පසුතැවිලි නොවීම මට උපදීවා’ යි සිතෙහි නොකට යුතුය. මහණෙනි, යම් හෙයකින් සීලයෙන් යුත් සිල්වතාට, පසුතැවිලි නොවීම උපදීද. මෙය ස්වභාවයකි. මහණෙනි, පසුතැවිලි නොවූවහුට, ‘මට ප්‍රමෝදය උපදීවා’ යි සිත්හි නොකට යුතුය. පසුතැවිලි නොවන්නාහට යම් ප්‍රමෝදයක් උපදීද, මෙය ස්වභාව ධර්‍මයකි. මහණෙනි, ප්‍රමෝදයෙන් යුක්ත වූවහුට, ‘ප්‍රීතිය මට උපදීවා’ යි සිත්හි නොකට යුතුය. මහණෙනි, ප්‍රමෝද වූවහුට ප්‍රීතිය ඉපදීම ස්වභාවයකි. මහණෙනි, ප්‍රීතියෙන් යුත් සිත ඇත්තාහට, ‘මාගේ ශරීරය සංසිඳේවා’ යි සිත්හි ලා නොකට යුතුය. මහණෙනි, ප්‍රීතියෙන් යුත් සිත් ඇත්තාගේ ශරීරය සංසිඳේද, මෙය ස්වභාවයකි. මහණෙනි, සන්සුන් සිත් ඇත්තාහට, ‘සැපක් විඳිමි’ යි සිත්හි ලා නොකට යුතුය. මහණෙනි, සන්සුන් කය ඇත්තේ යම් සැපයක් විඳීද, මෙය ස්වභාවයකි. මහණෙනි, සැප ඇත්තාහට, ‘මාගේ සිත එකඟවේවා’ යි සිත්හි ලා නොකට යුතුය. මහණෙනි, සැප ඇත්තාගේ සිත එකඟ වේද, මෙය ස්වභාවයකි.
§2. “මහණෙනි, එකඟවූ සිත් ඇත්තාහට, ‘තත්වූ පරිද්දෙන් දනිමි, දකිමි’ යි සිත්හි ලා නොකට යුතුයි. මහණෙනි, එකඟවූයේ යමක් තත්වූ පරිද්දෙන් දනීද, දකීද, මෙය ස්වභාවයකි. මහණෙනි, තත්වූ පරිද්දෙන් දන්නාහට, දක්නාහට. ‘බලවත් විදර්‍ශනාවට පැමිණෙන්නෙමි, මාර්‍ගයට පැමිණෙන්නෙමි’ යි සිත්හි ලා නොකට යුතුය. මහණෙනි, තරුණ විදර්‍ශනා වෙන් දන්නාහට, දක්නාහට, බලවත් විදර්‍ශනාවට පැමිණේද, මාර්‍ගයට පැමිණේද යන මෙය ස්වභාවයකි. මහණෙනි, බලවත් විදර්‍ශනාවට පැමිණියහුට, මාර්‍ගයට පැමිණියහුට, ‘අර්හත් ඵලය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා ඤාණය ප්‍රත්‍යක්‍ෂ කරමි’ යි සිත්හි ලා නොකට යුතුයි. මහණෙනි, බලවත් විදර්‍ශනාවට පැමිණියේ, මාර්‍ගයට පැමිණියේ, අර්හත් ඵලය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා ඤාණය ප්‍රත්‍යක්‍ෂ කරයි යන යමක් ඇද්ද, මෙය ධර්‍මතාවයකි.
3. “මහණෙනි, මෙසේ වනාහි බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය අර්හත් ඵලය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා ඤාණ සඳහාය. අර්හත් ඵලය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා ඤාණය අනුසස්කොට ඇත්තාහ. තරුණ විදර්ශනාව, බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය පිණිස වේ. බලවත් චිදර්‍ශනාව හා මාර්ගය අනුසස්කොට ඇත්තේ වේ. සිත එකඟ කිරිම තරුණ විදර්ශනාව පිණිස වේ. තරුණ විදර්ශනාව අනුසස්කොට ඇත්තේ වේ. සැපය සමාධිය පිණිසය, සමාධිය අනුසස්කොට ඇත්තේය. සංසිඳීම සැපය පිණිසය. සැපය අනුසස්කොට ඇත්තේය. ප්‍රීතිය සන්සිඳීම පිණිසය, සන්සිඳීම අනුසස්කොට ඇත්තේය. ප්‍රමෝදය ප්‍රීතිය පිණිස වේ, ප්‍රීතිය අනුසස්කොට ඇත්තේ වේ. නොපසුතැවිල්ල ප්‍රමෝදය පිණිස වේ. ප්‍රමෝදය අනුසස්කොට ඇත්තේ වේ. නිරවද්‍ය ශීලයෝ නොපසුතැවිල්ල ප්‍රයෝජනකොට ඇත්තාහ, නොපසුතැවිල්ල අනුසස්කොට ඇත්තාහ. මහණෙනි, මෙසේ වනාහි මෙතෙර වැනි ත්‍රෛභූමික වෘත්තයෙන් පරතෙරට යාමට ධර්‍මයෝම ධර්‍මයෙහිම පවතිත්, ධර්‍මයෝම ධර්මයන් පුරවත්.”
AN 10-01-03 . දුස්සීල හතුපනිස සූත්‍රය
§1. මහණෙනි, සීලයෙන් වෙන්වූ දුස්සීලයාට පසුතැවිලි නොවීම නැසුනේ වේ. පසුතැවිලි නොවීම නැතිකල්හි, නොපසුතැවිල්ලෙන් වැලක්කහුට ප්‍රමෝදය නැසුනේ වේ. ප්‍රමෝදය නැති කල්හි ප්‍රමෝදයෙන් වැලැක්කහුට ප්‍රීතිය නැසුනේ වේ. ප්‍රීතිය නැති කල්හි ප්‍රීතියෙන් වැලැක්කහුට සංසිඳීම නැසුනේ වේ. සන්සිඳීම නැතිකල්හි සන්සිඳීමෙන් වැලැක්කහුට සැපය නැසුන කරුණ වේ. සැපය නැති කල්හි සැපයෙන් වැලැක්කහුට සම්‍යක් සමාධිය නැසුනේ වේ. සම්‍යක් සමාධිය නැති කල්හි සම්‍යක් සමාධායෙන් වැලැක්කහුට තරුණ විදර්ශනාව නැසුනේ වේ. තරුණ විදර්ශනාව නැති කල්හි තරුණ විදර්‍ශනාවෙන් වැලැක්කහුට බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය නැසුනේ වේ. බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය නැති කල්හි බලවත් විදර්‍ශනාවෙන් හා මාර්‍ගයෙන් වැලැක්කහුට අර්හත් ඵලය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා ඤාණය නැසුනේ වේ.
§2. “මහණෙනි, අතු කොළ නැති වෘක්ෂයක් යම් සේද, ඒකේ පලතුරුද සම්පූර්ණ නොවෙත්. පොත්තද, ඵලයද, හරයද සම්පූර්ණ නොවේද, මහණෙනි, එසේම සීලයෙන් වෙන්වූ දුස්සීලයාට පසුතැවිලි නොවීම නැසුනේ වේ. පසුතැවිලි නොවීම නැතිකල්හි, නොපසුතැවිල්ලෙන් වැලක්කහුට ප්‍රමෝදය නැසුනේ වේ. ප්‍රමෝදය නැති කල්හි ප්‍රමෝදයෙන් වැලැක්කහුට ප්‍රීතිය නැසුනේ වේ. ප්‍රීතිය නැති කල්හි ප්‍රීතියෙන් වැලැක්කහුට සංසිඳීම නැසුනේ වේ. සන්සිඳීම නැතිකල්හි සන්සිඳීමෙන් වැලැක්කහුට සැපය නැසුන කරුණ වේ. සැපය නැති කල්හි සැපයෙන් වැලැක්කහුට සම්‍යක් සමාධිය නැසුනේ වේ. සම්‍යක් සමාධිය නැති කල්හි සම්‍යක් සමාධායෙන් වැලැක්කහුට තරුණ විදර්ශනාව නැසුනේ වේ. තරුණ විදර්ශනාව නැති කල්හි තරුණ විදර්‍ශනාවෙන් වැලැක්කහුට බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය නැසුනේ වේ. බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය නැති කල්හි බලවත් විදර්‍ශනාවෙන් හා මාර්‍ගයෙන් වැලැක්කහුට අර්හත් ඵලය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා ඤාණය නැසුනේ වේ.
§3. “මහණෙනි, සීලයෙන් යුක්ත සිල්වත්හට පසුතැවිලි නොවීම හේතුව වේ. නොපසුතැවිල්ල ඇති කල්හි නොපසුතැවිල්ලෙන් යුක්ත වූවහුට ප්‍රමෝදය හේතුව වේ. ප්‍රමෝදය ඇති කල්හි ප්‍රමෝදයෙන් යුක්ත වූවහුට ප්‍රීතිය හේතුව වේ. ප්‍රීතිය ඇති කල්හි ප්‍රීතියෙන් යුක්ත වූවහිට සංසිඳීම හේතුව වේ. සංසිඳීම ඇති කල්හි සංසිඳීමෙන් යුක්ත වූවහුට සැපය හේතුව වේ. සැපය ඇති කල්හි සැපයෙන් යුක්ත වූවහුට සම්‍යක් සමාධිය හේතුව වේ. සම්‍යක් සමාධිය ඇති කල්හි සම්‍යක් සමාධියෙන් යුක්ත වූවහුට තරුණ විදර්ශනාව හේතුව වේ. තරුණ විදර්ශනාව ඇතිකල්හි තරුණ විදර්‍ශනාවෙන් යුක්ත වූවහුට බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය හේතුව වේ. බලවත් විදර්‍ශනාවෙන් හා මාර්ගය ඇති කල්හි බලවත් විදර්‍ශනාවෙන් හා මාර්‍ගයෙන් යුක්ත වූවහුට අර්හත් ඵල විමුක්තිය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා ඤාණය හේතුව වේ.
§4. “මහණෙනි, අතු කොළ ඇති වෘක්ෂයක් යම් සේද, එහි පතුරුද සම්පූර්ණ වීමට යයි. පොතුද සම්පූර්ණ වීමට යයි. ඵලයද සම්පූර්ණ විමට යයි. හරයද සම්පූර්ණ වීමට යයි. මහණෙනි, එසේම සීලයෙන් යුක්ත සිල්වත්හට පසුතැවිලි නොවීම හේතුව වේ. නොපසුතැවිල්ල ඇති කල්හි නොපසුතැවිල්ලෙන් යුක්ත වූවහුට ප්‍රමෝදය හේතුව වේ. ප්‍රමෝදය ඇති කල්හි ප්‍රමෝදයෙන් යුක්ත වූවහුට ප්‍රීතිය හේතුව වේ. ප්‍රීතිය ඇති කල්හි ප්‍රීතියෙන් යුක්ත වූවහිට සංසිඳීම හේතුව වේ. සංසිඳීම ඇති කල්හි සංසිඳීමෙන් යුක්ත වූවහුට සැපය හේතුව වේ. සැපය ඇති කල්හි සැපයෙන් යුක්ත වූවහුට සම්‍යක් සමාධිය හේතුව වේ. සම්‍යක් සමාධිය ඇති කල්හි සම්‍යක් සමාධියෙන් යුක්ත වූවහුට තරුණ විදර්ශනාව හේතුව වේ. තරුණ විදර්ශනාව ඇතිකල්හි තරුණ විදර්‍ශනාවෙන් යුක්ත වූවහුට බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය හේතුව වේ. බලවත් විදර්‍ශනාවෙන් හා මාර්ගය ඇති කල්හි බලවත් විදර්‍ශනාවෙන් හා මාර්‍ගයෙන් යුක්ත වූවහුට අර්හත් ඵල විමුක්තිය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා ඤාණය හේතුව වේ.
AN 10-01-04. සාරීපුත්ත හතුපනිස සූත්‍රය-
§1. එකල්හි වනාහි ආයුෂමත් ශාරීපුත්‍ර ස්ථවිරයන් වහන්සේ භික්‍ෂූන් ඇමතූ සේක. “ඇවැත්නි, සීලයෙන් වෙන්වූ දුස්සීලයාට පසුතැවිලි නොවීම නැසුනේ වේ. පසුතැවිලි නොවීම නැතිකල්හි, නොපසුතැවිල්ලෙන් වැලක්කහුට ප්‍රමෝදය නැසුනේ වේ. ප්‍රමෝදය නැති කල්හි ප්‍රමෝදයෙන් වැලැක්කහුට ප්‍රීතිය නැසුනේ වේ. ප්‍රීතිය නැති කල්හි ප්‍රීතියෙන් වැලැක්කහුට සංසිඳීම නැසුනේ වේ. සන්සිඳීම නැතිකල්හි සන්සිඳීමෙන් වැලැක්කහුට සැපය නැසුන කරුණ වේ. සැපය නැති කල්හි සැපයෙන් වැලැක්කහුට සම්‍යක් සමාධිය නැසුනේ වේ. සම්‍යක් සමාධිය නැති කල්හි සම්‍යක් සමාධායෙන් වැලැක්කහුට තරුණ විදර්ශනාව නැසුනේ වේ. තරුණ විදර්ශනාව නැති කල්හි තරුණ විදර්‍ශනාවෙන් වැලැක්කහුට බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය නැසුනේ වේ. බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය නැති කල්හි බලවත් විදර්‍ශනාවෙන් හා මාර්‍ගයෙන් වැලැක්කහුට අර්හත් ඵලය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා ඤාණය නැසුනේ වේ.
§2. “අතු කොළ නැති වෘක්ෂයක් යම් සේද, ඒකේ පලතුරුද සම්පූර්ණ නොවෙත්. පොත්තද, ඵලයද, හරයද සම්පූර්ණ නොවේද, මහණෙනි, එසේම සීලයෙන් වෙන්වූ දුස්සීලයාට පසුතැවිලි නොවීම නැසුනේ වේ. පසුතැවිලි නොවීම නැතිකල්හි, නොපසුතැවිල්ලෙන් වැලක්කහුට ප්‍රමෝදය නැසුනේ වේ. ප්‍රමෝදය නැති කල්හි ප්‍රමෝදයෙන් වැලැක්කහුට ප්‍රීතිය නැසුනේ වේ. ප්‍රීතිය නැති කල්හි ප්‍රීතියෙන් වැලැක්කහුට සංසිඳීම නැසුනේ වේ. සන්සිඳීම නැතිකල්හි සන්සිඳීමෙන් වැලැක්කහුට සැපය නැසුන කරුණ වේ. සැපය නැති කල්හි සැපයෙන් වැලැක්කහුට සම්‍යක් සමාධිය නැසුනේ වේ. සම්‍යක් සමාධිය නැති කල්හි සම්‍යක් සමාධායෙන් වැලැක්කහුට තරුණ විදර්ශනාව නැසුනේ වේ. තරුණ විදර්ශනාව නැති කල්හි තරුණ විදර්‍ශනාවෙන් වැලැක්කහුට බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය නැසුනේ වේ. බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය නැති කල්හි බලවත් විදර්‍ශනාවෙන් හා මාර්‍ගයෙන් වැලැක්කහුට අර්හත් ඵලය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා ඤාණය නැසුනේ වේ.
§3. “ඇවැත්නි, සීලයෙන් යුක්ත සිල්වත්හට පසුතැවිලි නොවීම හේතුව වේ. නොපසුතැවිල්ල ඇති කල්හි නොපසුතැවිල්ලෙන් යුක්ත වූවහුට ප්‍රමෝදය හේතුව වේ. ප්‍රමෝදය ඇති කල්හි ප්‍රමෝදයෙන් යුක්ත වූවහුට ප්‍රීතිය හේතුව වේ. ප්‍රීතිය ඇති කල්හි ප්‍රීතියෙන් යුක්ත වූවහිට සංසිඳීම හේතුව වේ. සංසිඳීම ඇති කල්හි සංසිඳීමෙන් යුක්ත වූවහුට සැපය හේතුව වේ. සැපය ඇති කල්හි සැපයෙන් යුක්ත වූවහුට සම්‍යක් සමාධිය හේතුව වේ. සම්‍යක් සමාධිය ඇති කල්හි සම්‍යක් සමාධියෙන් යුක්ත වූවහුට තරුණ විදර්ශනාව හේතුව වේ. තරුණ විදර්ශනාව ඇතිකල්හි තරුණ විදර්‍ශනාවෙන් යුක්ත වූවහුට බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය හේතුව වේ. බලවත් විදර්‍ශනාවෙන් හා මාර්ගය ඇති කල්හි බලවත් විදර්‍ශනාවෙන් හා මාර්‍ගයෙන් යුක්ත වූවහුට අර්හත් ඵල විමුක්තිය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා ඤාණය හේතුව වේ. ඇවැත්නි, අතු කොළ ඇති වෘක්ෂයක් යම් සේද, එහි පතුරුද සම්පූර්ණ වීමට යයි. පොතුද සම්පූර්ණ වීමට යයි. ඵලයද සම්පූර්ණ විමට යයි. හරයද සම්පූර්ණ වීමට යයි. ඇවැත්නි, සීලයෙන් යුක්ත සිල්වත්හට පසුතැවිලි නොවීම හේතුව වේ. නොපසුතැවිල්ල ඇති කල්හි නොපසුතැවිල්ලෙන් යුක්ත වූවහුට ප්‍රමෝදය හේතුව වේ. ප්‍රමෝදය ඇති කල්හි ප්‍රමෝදයෙන් යුක්ත වූවහුට ප්‍රීතිය හේතුව වේ. ප්‍රීතිය ඇති කල්හි ප්‍රීතියෙන් යුක්ත වූවහිට සංසිඳීම හේතුව වේ. සංසිඳීම ඇති කල්හි සංසිඳීමෙන් යුක්ත වූවහුට සැපය හේතුව වේ. සැපය ඇති කල්හි සැපයෙන් යුක්ත වූවහුට සම්‍යක් සමාධිය හේතුව වේ. සම්‍යක් සමාධිය ඇති කල්හි සම්‍යක් සමාධියෙන් යුක්ත වූවහුට තරුණ විදර්ශනාව හේතුව වේ. තරුණ විදර්ශනාව ඇතිකල්හි තරුණ විදර්‍ශනාවෙන් යුක්ත වූවහුට බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය හේතුව වේ. බලවත් විදර්‍ශනාවෙන් හා මාර්ගය ඇති කල්හි බලවත් විදර්‍ශනාවෙන් හා මාර්‍ගයෙන් යුක්ත වූවහුට අර්හත් ඵල විමුක්තිය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා ඤාණය හේතුව වේ.
AN 10-01-05. ආනන්‍ද හතුපනිස සූත්‍රය
–
§ 1. එකල්හි වනාහි ආයුෂමත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ භික්‍ෂූන් ඇමතූ සේක. “ඇවැත්නි, සීලයෙන් වෙන්වූ දුස්සීලයාට පසුතැවිලි නොවීම නැසුනේ වේ. පසුතැවිලි නොවීම නැතිකල්හි, නොපසුතැවිල්ලෙන් වැලක්කහුට ප්‍රමෝදය නැසුනේ වේ. ප්‍රමෝදය නැති කල්හි ප්‍රමෝදයෙන් වැලැක්කහුට ප්‍රීතිය නැසුනේ වේ. ප්‍රීතිය නැති කල්හි ප්‍රීතියෙන් වැලැක්කහුට සංසිඳීම නැසුනේ වේ. සන්සිඳීම නැතිකල්හි සන්සිඳීමෙන් වැලැක්කහුට සැපය නැසුන කරුණ වේ. සැපය නැති කල්හි සැපයෙන් වැලැක්කහුට සම්‍යක් සමාධිය නැසුනේ වේ. සම්‍යක් සමාධිය නැති කල්හි සම්‍යක් සමාධායෙන් වැලැක්කහුට තරුණ විදර්ශනාව නැසුනේ වේ. තරුණ විදර්ශනාව නැති කල්හි තරුණ විදර්‍ශනාවෙන් වැලැක්කහුට බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය නැසුනේ වේ. බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය නැති කල්හි බලවත් විදර්‍ශනාවෙන් හා මාර්‍ගයෙන් වැලැක්කහුට අර්හත් ඵලය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා ඤාණය නැසුනේ වේ.
§2. අතු කොළ නැති වෘක්ෂයක් යම් සේද, ඒකේ පලතුරුද සම්පූර්ණ නොවෙත්. පොත්තද, ඵලයද, හරයද සම්පූර්ණ නොවේද, මහණෙනි, එසේම සීලයෙන් වෙන්වූ දුස්සීලයාට පසුතැවිලි නොවීම නැසුනේ වේ. පසුතැවිලි නොවීම නැතිකල්හි, නොපසුතැවිල්ලෙන් වැලක්කහුට ප්‍රමෝදය නැසුනේ වේ. ප්‍රමෝදය නැති කල්හි ප්‍රමෝදයෙන් වැලැක්කහුට ප්‍රීතිය නැසුනේ වේ. ප්‍රීතිය නැති කල්හි ප්‍රීතියෙන් වැලැක්කහුට සංසිඳීම නැසුනේ වේ. සන්සිඳීම නැතිකල්හි සන්සිඳීමෙන් වැලැක්කහුට සැපය නැසුන කරුණ වේ. සැපය නැති කල්හි සැපයෙන් වැලැක්කහුට සම්‍යක් සමාධිය නැසුනේ වේ. සම්‍යක් සමාධිය නැති කල්හි සම්‍යක් සමාධායෙන් වැලැක්කහුට තරුණ විදර්ශනාව නැසුනේ වේ. තරුණ විදර්ශනාව නැති කල්හි තරුණ විදර්‍ශනාවෙන් වැලැක්කහුට බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය නැසුනේ වේ. බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය නැති කල්හි බලවත් විදර්‍ශනාවෙන් හා මාර්‍ගයෙන් වැලැක්කහුට අර්හත් ඵලය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා ඤාණය නැසුනේ වේ.
§3. “ඇවැත්නි, සීලයෙන් යුක්ත සිල්වත්හට පසුතැවිලි නොවීම හේතුව වේ. නොපසුතැවිල්ල ඇති කල්හි නොපසුතැවිල්ලෙන් යුක්ත වූවහුට ප්‍රමෝදය හේතුව වේ. ප්‍රමෝදය ඇති කල්හි ප්‍රමෝදයෙන් යුක්ත වූවහුට ප්‍රීතිය හේතුව වේ. ප්‍රීතිය ඇති කල්හි ප්‍රීතියෙන් යුක්ත වූවහිට සංසිඳීම හේතුව වේ. සංසිඳීම ඇති කල්හි සංසිඳීමෙන් යුක්ත වූවහුට සැපය හේතුව වේ. සැපය ඇති කල්හි සැපයෙන් යුක්ත වූවහුට සම්‍යක් සමාධිය හේතුව වේ. සම්‍යක් සමාධිය ඇති කල්හි සම්‍යක් සමාධියෙන් යුක්ත වූවහුට තරුණ විදර්ශනාව හේතුව වේ. තරුණ විදර්ශනාව ඇතිකල්හි තරුණ විදර්‍ශනාවෙන් යුක්ත වූවහුට බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය හේතුව වේ. බලවත් විදර්‍ශනාවෙන් හා මාර්ගය ඇති කල්හි බලවත් විදර්‍ශනාවෙන් හා මාර්‍ගයෙන් යුක්ත වූවහුට අර්හත් ඵල විමුක්තිය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා ඤාණය හේතුව වේ. ඇවැත්නි, අතු කොළ ඇති වෘක්ෂයක් යම් සේද, එහි පතුරුද සම්පූර්ණ වීමට යයි. පොතුද සම්පූර්ණ වීමට යයි. ඵලයද සම්පූර්ණ විමට යයි. හරයද සම්පූර්ණ වීමට යයි. ඇවැත්නි, සීලයෙන් යුක්ත සිල්වත්හට පසුතැවිලි නොවීම හේතුව වේ. නොපසුතැවිල්ල ඇති කල්හි නොපසුතැවිල්ලෙන් යුක්ත වූවහුට ප්‍රමෝදය හේතුව වේ. ප්‍රමෝදය ඇති කල්හි ප්‍රමෝදයෙන් යුක්ත වූවහුට ප්‍රීතිය හේතුව වේ. ප්‍රීතිය ඇති කල්හි ප්‍රීතියෙන් යුක්ත වූවහිට සංසිඳීම හේතුව වේ. සංසිඳීම ඇති කල්හි සංසිඳීමෙන් යුක්ත වූවහුට සැපය හේතුව වේ. සැපය ඇති කල්හි සැපයෙන් යුක්ත වූවහුට සම්‍යක් සමාධිය හේතුව වේ. සම්‍යක් සමාධිය ඇති කල්හි සම්‍යක් සමාධියෙන් යුක්ත වූවහුට තරුණ විදර්ශනාව හේතුව වේ. තරුණ විදර්ශනාව ඇතිකල්හි තරුණ විදර්‍ශනාවෙන් යුක්ත වූවහුට බලවත් විදර්ශනාව හා මාර්ගය හේතුව වේ. බලවත් විදර්‍ශනාවෙන් හා මාර්ගය ඇති කල්හි බලවත් විදර්‍ශනාවෙන් හා මාර්‍ගයෙන් යුක්ත වූවහුට අර්හත් ඵල විමුක්තිය හා ප්‍රත්‍යවෙක්‍ෂා ඤාණය හේතුව වේ.
AN 10-01-06. සමාධි පටිලාභ සූත්‍රය
–
§1. “ඉක්බිති ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් තැනෙක්හිද, එහි පැමිණියේය. පැමිණ, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ, එකත් පසෙක සිටියේය. එකත් පසෙක සිටි ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ, භාග්‍යවතුන් වහන්සේට, “ස්වාමීනි, යම්සේ පෘථුවියෙහි පෘථුවි සංඥා ඇත්තේ නොවන්නේද. වතුරෙහි වතුර යන සංඥාව ඇත්තේ නොවන්නේද, ගින්නෙහි ගින්න යන සංඥාව ඇත්තේ නොවන්නේද, වාතයෙහි වාතය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවන්නේද, ආකාශානඤ්චායතනයෙහි ආකාශානඤ්චායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවන්නේද,
§2. විඤ්ඤාණඤ්චායතනයෙහි විඤ්ඤාණඤ්චායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවන්නේද, ආකිඤ්චඤ්ඤායතනයෙහි ආකිඤ්චඤ්ඤායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවන්නේද, නෙවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතනයෙහි නෙවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවන්නේද, මේ ලෝකයෙහි මේ ලෝකය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවන්නේද, පරලෙව්හි පරලොව යන සංඥා ඇත්තේ නොවන්නේද, සිත් ඇති සමාපත්තියක් වනාහි ඇත්තේද, එබඳු සමාධි ප්‍රතිලාභයක් වන්නේදැ” යි ඇසූයේය.
§3. “ආනන්‍දය, මහණහට යම්සේ පෘථුවියෙහි පෘථුවි යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද. ජලයෙහි ජලය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, ගින්නෙහි ගින්න යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, වාතයෙහි වාතය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, ආකාශානඤ්චායතනයෙහි ආකාශානඤ්චායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, විඤ්ඤාණඤ්චායතනයෙහි විඤ්ඤාණඤ්චායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, ආකිඤ්චඤ්ඤායතනයෙහි ආකිඤ්චඤ්ඤායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, නෙවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතනයෙහි නෙවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, මේ ලෝකයෙහි මේ ලෝකය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, පරලෝකයෙහි පරලෝකය යන සංඥා ඇත්තේ නොවේද, සිත් ඇති සමාපත්තියෙක් ඇත්තේද, එබඳු සමාධි ප්‍රතිලාභයක් වන්නේය.
§4. “ස්වාමීනි, මහණහට යම්සේ පෘථුවියෙහි පෘථුවි යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද. ජලයෙහි ජලය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, ගින්නෙහි ගින්න යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, වාතයෙහි වාතය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, ආකාශානඤ්චායතනයෙහි ආකාශානඤ්චායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, විඤ්ඤාණඤ්චායතනයෙහි විඤ්ඤාණඤ්චායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, ආකිඤ්චඤ්ඤායතනයෙහි ආකිඤ්චඤ්ඤායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, නෙවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතනයෙහි නෙවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, මේ ලෝකයෙහි මේ ලෝකය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, පරලෝකයෙහි පරලෝකය යන සංඥා ඇත්තේ නොවේද, සිත් ඇති සමාපත්තියෙක් ඇත්තේද, එබඳු සමාධි ප්‍රතිලාභයක් වන්නේය. ස්වාමීනි, මෙය කෙසේ වන්නේද?”
§5. “ආනන්‍දය, මේ ශාසනයෙහි මහණතෙම යම් මේ සියලු කෙලෙස් දුරුකරන්නාවූ, තෘෂ්ණාව ක්‍ෂය කරන්නාවූ, මාර්‍ගයක් ඇද්ද, නිරෝධ සංඛ්‍යාත නිවණක් ඇද්ද, සියලු සංස්කාරයන් සංසිඳුවන මේ ඵල සමාපත්තිය ශාන්තය, මේ ඵල සමාපත්තිය ප්‍රණීතයයි මෙබඳු සිත් ඇත්තේ යම් සේ පෘථුවියෙහි පෘථුවි යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද. ජලයෙහි ජලය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, ගින්නෙහි ගින්න යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, වාතයෙහි වාතය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, ආකාශානඤ්චායතනයෙහි ආකාශානඤ්චායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, විඤ්ඤාණඤ්චායතනයෙහි විඤ්ඤාණඤ්චායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, ආකිඤ්චඤ්ඤායතනයෙහි ආකිඤ්චඤ්ඤායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, නෙවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතනයෙහි නෙවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, මේ ලෝකයෙහි මේ ලෝකය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, පරලෝකයෙහි පරලෝකය යන සංඥා ඇත්තේ නොවේද, සිත් ඇති සමාපත්තියෙක් ඇත්තේදැයි, ආනන්‍දය, මෙබඳු සමාධි ප්‍රතිලාභයක් වන්නේය.
AN 10-01-07. කිංසඤ්ඤී සූත්‍රය
–
§1. “ඉක්බිති ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ, ආයුෂ්මත් ශාරීපුත්‍ර ස්ථවිරයන් වහන්සේ යම් තැනෙක්හිද, එහි පැමිණියේය. පැමිණ, ආයුෂ්මත් ශාරීපුත්‍ර ස්ථවිරයන් වහන්සේ වැඳ, එකත් පසෙක සිටියේය. එකත් පසෙක සිටි ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ, ආයුෂ්මත් ශාරීපුත්‍ර ස්ථවිරයන් වහන්සේට, “ස්වාමීනි, යම්සේ පෘථුවියෙහි පෘථුවි සංඥා ඇත්තේ නොවන්නේද. වතුරෙහි වතුර යන සංඥාව ඇත්තේ නොවන්නේද, ගින්නෙහි ගින්න යන සංඥාව ඇත්තේ නොවන්නේද, වාතයෙහි වාතය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවන්නේද, ආකාශානඤ්චායතනයෙහි ආකාශානඤ්චායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවන්නේද, විඤ්ඤාණඤ්චායතනයෙහි විඤ්ඤාණඤ්චායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවන්නේද, ආකිඤ්චඤ්ඤායතනයෙහි ආකිඤ්චඤ්ඤායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවන්නේද, නෙවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතනයෙහි නෙවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවන්නේද, මේ ලෝකයෙහි මේ ලෝකය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවන්නේද, පරලෙව්හි පරලොව යන සංඥා ඇත්තේ නොවන්නේද, සිත් ඇති සමාපත්තියක් වනාහි ඇත්තේද, එබඳු සමාධි ප්‍රතිලාභයක් වන්නේදැ” යි ඇසූයේය.
§2. “ආනන්‍දය, මහණහට යම්සේ පෘථුවියෙහි පෘථුවි යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද. ජලයෙහි ජලය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, ගින්නෙහි ගින්න යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, වාතයෙහි වාතය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, ආකාශානඤ්චායතනයෙහි ආකාශානඤ්චායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, විඤ්ඤාණඤ්චායතනයෙහි විඤ්ඤාණඤ්චායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, ආකිඤ්චඤ්ඤායතනයෙහි ආකිඤ්චඤ්ඤායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, නෙවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතනයෙහි නෙවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, මේ ලෝකයෙහි මේ ලෝකය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, පරලෝකයෙහි පරලෝකය යන සංඥා ඇත්තේ නොවේද, සිත් ඇති සමාපත්තියෙක් ඇත්තේද, එබඳු සමාධි ප්‍රතිලාභයක් වන්නේය.
§3. “ස්වාමීනි, මහණහට යම්සේ පෘථුවියෙහි පෘථුවි යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද. ජලයෙහි ජලය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, ගින්නෙහි ගින්න යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, වාතයෙහි වාතය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, ආකාශානඤ්චායතනයෙහි ආකාශානඤ්චායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, විඤ්ඤාණඤ්චායතනයෙහි විඤ්ඤාණඤ්චායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, ආකිඤ්චඤ්ඤායතනයෙහි ආකිඤ්චඤ්ඤායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, නෙවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතනයෙහි නෙවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, මේ ලෝකයෙහි මේ ලෝකය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, පරලෝකයෙහි පරලෝකය යන සංඥා ඇත්තේ නොවේද, සිත් ඇති සමාපත්තියෙක් ඇත්තේද, එබඳු සමාධි ප්‍රතිලාභයක් වන්නේය. ස්වාමීනි, මෙය කෙසේ වන්නේද?”
§4.“ආනන්‍දය, මේ ශාසනයෙහි මහණතෙම යම් මේ සියලු කෙලෙස් දුරුකරන්නාවූ, තෘෂ්ණාව ක්‍ෂය කරන්නාවූ, මාර්‍ගයක් ඇද්ද, නිරෝධ සංඛ්‍යාත නිවණක් ඇද්ද, සියලු සංස්කාරයන් සංසිඳුවන මේ ඵල සමාපත්තිය ශාන්තය, මේ ඵල සමාපත්තිය ප්‍රණීතයයි මෙබඳු සිත් ඇත්තේ යම් සේ පෘථුවියෙහි පෘථුවි යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද. ජලයෙහි ජලය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, ගින්නෙහි ගින්න යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, වාතයෙහි වාතය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, ආකාශානඤ්චායතනයෙහි ආකාශානඤ්චායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, විඤ්ඤාණඤ්චායතනයෙහි විඤ්ඤාණඤ්චායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, ආකිඤ්චඤ්ඤායතනයෙහි ආකිඤ්චඤ්ඤායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, නෙවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතනයෙහි නෙවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, මේ ලෝකයෙහි මේ ලෝකය යන සංඥාව ඇත්තේ නොවේද, පරලෝකයෙහි පරලෝකය යන සංඥා ඇත්තේ නොවේද, සිත් ඇති සමාපත්තියෙක් ඇත්තේදැයි, ආනන්‍දය, මෙබඳු සමාධි ප්‍රතිලාභයක් වන්නේය.
§5. ඒ කාලයෙහි ආයුෂ්මත් ශාරීපුත්‍ර ස්ථවිරයන් වහන්සේ, “කුමණ සංඥාවක් ඇත්තේ වූයේද, ඇවැත්නි, මට භව නිරෝධය නිර්‍වාණය භව නිරෝධය නිර්‍වාණයයි, මට අනික්ම සංඥාවක් උපදී. අනිත්ම සංඥාවක් නිරුද්‍ධ වේ. ඇවැත්නි, යම් සේ ලී කැබෙල්ලක් ගින්නෙන් දැවෙන්නේ අනෙක්ම ගින්නක් උපදීද, අනිත්ම ගින්නක් නිරුද්‍ධ වේද, ඇවැත්නි, මෙසේම මම භවයාගේ නිරෝධ නිර්‍වාණය භවයාගේ නිරෝධය නිර්‍වාණයයි, අනික් සංඥාවක්ම උපදී. අනික් සංඥාවක්ම නිරුද්‍ධ වේ. ඇවැත්නි, ඒ කාලයෙහි මම භව නිරෝධය නිර්‍වාණය යන සංඥා ඇත්තේ වූයෙමි.”
AN 10-01-08. සමන්ත පාසාදිකා සූත්‍රය
–
§1. “මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් නොවේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද සිල්වත්ද වන්නෙම් නම් යෙහෙකැයි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත් වේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§2. “මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත නොවේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද වන්නේ නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද වේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§3.“මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික නුවූයේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද ධර්ම කථිකවන්නේ නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද ධර්ම කථික වේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§4.“මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික වූයේද, පිරිස්හි නොහැසිරේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද ධර්ම කථිකවන්නේද, පිරිස්හි හැසිරේ නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§5. “මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික වූයේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා නොකෙරෙම්ද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම් නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිසහි ධර්ම දේශනා කෙරේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§6. “මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික වූයේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම්ද, විනයධර නොවෙම්ද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වෙම්ද, පිරිස්හි හැසිරෙම්ද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම්ද, විනයධර වී නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිසහි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§7. “මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික වූයේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම්ද, විනයධර වේද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නේ නොවේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වෙම්ද, පිරිස්හි හැසිරෙම්ද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම්ද, විනයධර වීද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නෙක් වී නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිසහි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නෙක්ද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§8. “මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික වූයේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම්ද, විනයධර වේද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නේ වේද, ශ්‍රේෂ්ඨ අධිසිතෙහිවූ, මේ ආත්මයෙහිම සැප විහරණ ඇති, රූපාවචර ධ්‍යාන සතර අයත්නයෙන් නොලබන්නේ වේ, නිදුකින් නොලබන්නේ වේ, පහසුවෙන් නොලබන්නේ වේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වෙම්ද, පිරිස්හි හැසිරෙම්ද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම්ද, විනයධර වීද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නෙක් වී, ශ්‍රේෂ්ඨ අධිසිතෙහිවූ, මේ ආත්මයෙහිම සැප විහරණ ඇති, රූපාවචර ධ්‍යාන සතර අයත්නයෙන් ලබන්නේ වේද, නිදුකින් ලබන්නේ වේ, පහසුවෙන් ලබන්නේ වේද නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිසහි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නෙක්ද, ශ්‍රේෂ්ඨ අධිසිතෙහිවූ, මේ ආත්මයෙහිම සැප විහරණ ඇති, රූපාවචර ධ්‍යාන සතර අයත්නයෙන් ලබන්නේ වේද, නිදුකින් ලබන්නේ වේ, පහසුවෙන් ලබන්නේ වේද මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§ 9. “මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික වූයේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම්ද, විනයධර වේද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නේ වේද, ශ්‍රේෂ්ඨ අධිසිතෙහිවූ, මේ ආත්මයෙහිම සැප විහරණ ඇති, රූපාවචර ධ්‍යාන සතර අයත්නයෙන් ලබන්නේ වේ, නිදුකින් ලබන්නේ වේ, පහසුවෙන් ලබන්නේ වේද, ආශ්‍රවයන්ගේ ක්‍ෂය වීමෙන් ආශ්‍රව රහිත චිත්ත විමුක්තියද, ප්‍රඥා විමුක්තියද තෙමේ විශිෂ්ට ඥානයෙන් දැන ප්රත්යක්ෂකොට පැමිණ වාසය නොකරයිද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වෙම්ද, පිරිස්හි හැසිරෙම්ද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම්ද, විනයධර වීද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නෙක් වී, ශ්‍රේෂ්ඨ අධිසිතෙහිවූ, මේ ආත්මයෙහිම සැප විහරණ ඇති, රූපාවචර ධ්‍යාන සතර අයත්නයෙන් ලබන්නේ වේද, නිදුකින් ලබන්නේ වේ, පහසුවෙන් ලබන්නේ වේද, ආශ්‍රවයන්ගේ ක්‍ෂය වීමෙන් ආශ්‍රව රහිත චිත්ත විමුක්තියද, ප්‍රඥා විමුක්තියද තෙමේ විශිෂ්ට ඥානයෙන් දැන ප්රත්යක්ෂකොට පැමිණ වාසය කරයිද, නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිසහි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නෙක්ද, ශ්‍රේෂ්ඨ අධිසිතෙහිවූ, මේ ආත්මයෙහිම සැප විහරණ ඇති, රූපාවචර ධ්‍යාන සතර අයත්නයෙන් ලබන්නේ වේද, නිදුකින් ලබන්නේ වේ, පහසුවෙන් ලබන්නේ වේද, ආශ්‍රවයන්ගේ ක්‍ෂය වීමෙන් ආශ්‍රව රහිත චිත්ත විමුක්තියද, ප්‍රඥා විමුක්තියද තෙමේ විශිෂ්ට ඥානයෙන් දැන ප්රත්යක්ෂකොට පැමිණ වාසය කරයිද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§ 10. “මෙසේ හෙතෙම ඒ කොටස සම්පූර්ණ නොකෙළේ වේ. ඔහු විසින් ඒ කොටස සම්පූර්ණ කටයුතුයි. කෙසේ මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථිකද, පිරිස්හි හැසිරෙන්නෙම්ද, විසාරදව පිරිසෙහි ධර්ම දේශනා කරන්නෙම්ද, විනයධරද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, ආරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නෙම්ද, නිතර පිරිසිදුවූ මේ ආත්මයෙහි සැප විහරණ ඇති, රූපාවචර ධ්‍යාන සතර කැමැතිසේ ලබන්නේ වේ, සුවසේ ලබන්නේ වේ, වහා ලබන්නේ වේ. ආශ්‍රවයන්ගේ ක්‍ෂය වීමෙන්, ආශ්‍රව රහිත චිත්ත විමුක්තියද, ප්‍රඥා විමුක්තියද, මෙලොවම තෙමේ විශිෂ්ට ඥානයෙන් දැන ප්‍රත්‍යක්‍ෂ කොට වාසය කරන්නෙම් නම් යෙහෙකැ” යි කියායි.-
AN 10-01-09. සබ්බාකාර පරිපූර සූත්‍රය,
–
§1. “මහණෙනි, යම් තැනක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථිකද, පිරිස්හි හැසිරෙන්නේද, විසාරදව පිරිසෙහි ධර්ම දේශනා කරන්නේද, විනයධරද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, ආරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නේද, රූපයන් ඉක්මවා අරූපවූ යම් ඒ ශාන්ත මිදීමක් ඇද්ද, ඔවුහු කයින් ස්පර්‍ශකොට වාසය කරයිද, ආශ්‍රවයන්ගේ ක්‍ෂය වීමෙන්, ආශ්‍රව රහිත චිත්ත විමුක්තියද, ප්‍රඥා විමුක්තියද, මෙලොවම තෙමේ විශිෂ්ට ඥානයෙන් දැන ප්‍රත්‍යක්‍ෂ කොට වාසය කරයි. මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්ණ වූයේ වේ. මහණෙනි, මේ කරුණු දසයෙන් යුක්තවු මහණතෙම හාත්පසින් ප්‍රසාද එලවන්නේද වේ. සර්වප්රකාරයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේද වේ.
§2. “මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් නොවේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද වන්නෙම් නම් යෙහෙකැයි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත් වේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§3. “මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත නොවේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද වන්නේ නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද වේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§4. “මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික නුවූයේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද ධර්ම කථිකවන්නේ නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද ධර්ම කථික වේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§5 .“මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික වූයේද, පිරිස්හි නොහැසිරේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද ධර්ම කථිකවන්නේද, පිරිස්හි හැසිරේ නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§6. “මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික වූයේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා නොකෙරෙම්ද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම් නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිසහි ධර්ම දේශනා කෙරේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§7. “මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික වූයේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම්ද, විනයධර නොවෙම්ද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වෙම්ද, පිරිස්හි හැසිරෙම්ද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම්ද, විනයධර වී නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිසහි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§8. “මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික වූයේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම්ද, විනයධර වේද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නේ නොවේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වෙම්ද, පිරිස්හි හැසිරෙම්ද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම්ද, විනයධර වීද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නෙක් වී නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නෙක්ද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§ 9. “ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිසහි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නෙක්ද, රූපයන් ඉක්මවා අරූපවූ යම් ඒ ශාන්ත මිදීමක් ඇද්ද, ඔවුහු කයින් ස්පර්‍ශකොට වාසය නොකරයි. මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිසහි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නෙක්ද, රූපයන් ඉක්මවා අරූපවූ යම් ඒ ශාන්ත මිදීමක් ඇද්ද, ඔවුහු කයින් ස්පර්‍ශකොට වාසය කරන්නේ නම් යෙහෙකැයි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙමේ ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නෙක්ද, රූපයන් ඉක්මවා අරූපවූ යම් ඒ ශාන්ත මිදීමක් ඇද්ද, ඔවුහු කයින් ස්පර්‍ශකොට වාසය කෙරේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§ 10. “ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිසහි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නෙක්ද, රූපයන් ඉක්මවා අරූපවූ යම් ඒ ශාන්ත මිදීමක් ඇද්ද, ඔවුහු කයින් ස්පර්‍ශකොට වාසය කෙරෙම්ද, ආශ්‍රවයන්ගේ ක්‍ෂයවීමෙන් ආශ්‍රව රහිත චිත්ත විමුක්තියද, ප්‍රඥා විමුක්තියද, මෙ ලොවම තෙමේ විශිෂ්ට ඥානයෙන් දැන ප්රත්යක්ෂකොට පැමිණ වාසය කරයිද, නොකරයි. මෙසේ හෙතෙම ඒ කොටසින් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§ 11.“ඔහු විසින් ඒ කොටස සම්පූර්ණ කටයුතුය. “මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද වන්නෙමි. සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථිකද, පිරිස්හි හැසිරෙන්නේද, දක්‍ෂවූයේ පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කරන්නෙමි. විනයධරද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ ආරඤ්ඤිකද වන්නෙමි. රූපයන් ඉක්මවා අරූපවූ යම් ඒ ශාන්ත මිදීමක් ඇද්ද, ඔවුහු කයින් ස්පර්‍ශකොට වාසය කරන්නෙමි. ආශ්‍රවයන්ගේ ක්‍ෂයවීමෙන් ආශ්‍රව රහිත චිත්ත විමුක්තියද, ප්‍රඥා විමුක්තියද, මෙලොවම තෙමේ විශිෂ්ට ඥානයෙන් දැන ප්රත්යක්ෂකොට පැමිණ වාසය කරන්නෙම්ද, ඔහු විසින් ඒ කොටස සම්පූර්ණ කටයුතුය.”
AN 10-01-10. පාසාදික පරිපූර සූත්‍රය
–
§ 1. “මහණෙනි, යම් තැනක සිට මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථිකද, පිරිස්හි හැසිරෙන්නෙම්ද, විසාරදව පිරිසෙහි ධර්ම දේශනා කරන්නෙම්ද, විනයධරද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, ආරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නෙම්ද, අනෙකප්‍රකාර පූර්‍වෙනිවාසය සිහි කරයිද, පිරිසිදුවූ මනුෂ්‍ය.්වය ඉක්මවූවාවු දිවැසින් (මෙහි අංගුත්තර නිකායේ දුතිය පණ්ණාසකයේ, බ්‍රාහ්මණ වර්‍ගයේ, 8 සූත්‍රයේ 8 ඡේදය යෙදිය යුතුයි.) සත්ත්‍වයන් දකීද, මහණෙනි, මේ කරුණු දසයෙන් යුක්තවු මහණතෙම ප්‍රසාදාවහ වේ. සර්වප්රකාරයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§2. “මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් නොවේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද වන්නෙම් නම් යෙහෙකැයි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත් වේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§3. “මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත නොවේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද වන්නේ නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද වේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§4. “මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික නුවූයේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද ධර්ම කථිකවන්නේ නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද ධර්ම කථික වේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§5.“මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික වූයේද, පිරිස්හි නොහැසිරේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද ධර්ම කථිකවන්නේද, පිරිස්හි හැසිරේ නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§6. “මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික වූයේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා නොකෙරෙම්ද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම් නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිසහි ධර්ම දේශනා කෙරේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§7, “මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික වූයේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම්ද, විනයධර නොවෙම්ද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වෙම්ද, පිරිස්හි හැසිරෙම්ද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම්ද, විනයධර වී නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිසහි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§8.“මහණෙනි, මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික වූයේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම්ද, විනයධර වේද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නේ නොවේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වෙම්ද, පිරිස්හි හැසිරෙම්ද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම්ද, විනයධර වීද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නෙක් වී නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නෙක්ද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§ 9. “ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, අනෙකප්‍රකාර පූර්‍වෙනිවාසය සිහි නොකරයි. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, අනෙකප්‍රකාර පූර්‍වෙනිවාසය සිහි කරන්නෙම් නම් යෙහෙකැයි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, අනෙකප්‍රකාර පූර්‍වෙනිවාසය සිහි කරයිද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.
§ 10. “ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, අනෙකප්‍රකාර පූර්‍වෙනිවාසය සිහි කරයි. අනෙකප්‍රකාර පූර්‍වෙනිවාසය සිහි කරයිද, පිරිසිදුවූ මනුෂ්‍ය.්වය ඉක්මවූවාවු දිවැසින් (මෙහි අංගුත්තර නිකායේ දුතිය පණ්ණාසකයේ, බ්‍රාහ්මණ වර්‍ගයේ, 8 සූත්‍රයේ 8 ඡේදය යෙදිය යුතුයි.) සත්ත්‍වයන් දකීද, කිමෙක්ද මට අනෙකප්‍රකාර පූර්‍වෙනිවාසය සිහි කරයිද, පිරිසිදුවූ මනුෂ්‍ය.්වය ඉක්මවූවාවු දිවැසින් (මෙහි අංගුත්තර නිකායේ දුතිය පණ්ණාසකයේ, බ්‍රාහ්මණ වර්‍ගයේ, 8 සූත්‍රයේ 8 ඡේදය යෙදිය යුතුයි.) සත්ත්‍වයන් දකී නම් යෙහෙකි. ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, අනෙකප්‍රකාර පූර්‍වෙනිවාසය සිහි කරයි. අනෙකප්‍රකාර පූර්‍වෙනිවාසය සිහි කරයිද, පිරිසිදුවූ මනුෂ්යත්වය ඉක්මවූවාවු දිවැසින් (මෙහි අංගුත්තර නිකායේ දුතිය පණ්ණාසකයේ, බ්‍රාහ්මණ වර්‍ගයේ, 8 සූත්‍රයේ 8 ඡේදය යෙදිය යුතුයි.) සත්ත්‍වයන් දකීද, පිරිසිදුවූ මනුෂ්යත්වය ඉක්මවූවාවූ දිවැසින් (මෙහි අංගුත්තර නිකායේ දුතිය පණ්ණාසකයේ, බ්‍රාහ්මණ වර්‍ගයේ, 8 සූත්‍රයේ 8 ඡේදය යෙදිය යුතුයි.) සත්ත්‍වයන් නොදකී.
§11 .“ආශ්‍රවයන්ගේ ක්‍ෂයවීමෙන් ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, අනෙකප්‍රකාර පූර්‍වෙනිවාසය සිහි කරයි. අනෙකප්‍රකාර පූර්‍වෙනිවාසය සිහි කරයිද, පිරිසිදුවූ මනුෂ්‍ය.්වය ඉක්මවූවාවු දිවැසින් (මෙහි අංගුත්තර නිකායේ දුතිය පණ්ණාසකයේ, බ්‍රාහ්මණ වර්‍ගයේ, 8 සූත්‍රයේ 8 ඡේදය යෙදිය යුතුයි.) සත්ත්‍වයන් දකීද, කිමෙක්ද මට අනෙකප්‍රකාර පූර්‍වෙනිවාසය සිහි කරයිද, පිරිසිදුවූ මනුෂ්‍ය.්වය ඉක්මවූවාවු දිවැසින් (මෙහි අංගුත්තර නිකායේ දුතිය පණ්ණාසකයේ, බ්‍රාහ්මණ වර්‍ගයේ, 8 සූත්‍රයේ 8 ඡේදය යෙදිය යුතුයි.) සත්ත්‍වයන් දකී නම් යෙහෙකි. ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, අනෙකප්‍රකාර පූර්‍වෙනිවාසය සිහි කරයි. අනෙකප්‍රකාර පූර්‍වෙනිවාසය ප්රත්යක්ෂකොට පැමිණ වාසය නොකරයි. මෙසේ ඔහු ඒ කොටසින් සම්පූර්ණ නොවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවන්ත වන්නෙම්ද, සිල්වත් වන්නෙම්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරේද, විනයධරද, අනෙකප්‍රකාර පූර්‍වෙනිවාසය සිහි කරන්නෙමි. එක ජාතියක්ද, ජාති දෙකක්ද, (මෙහි අංගුත්තර නිකායේ දුතිය පණ්ණාසකයේ, බ්‍රාහ්මණ වර්‍ගයේ, 8 සූත්‍රයේ 4 ඡේදය යෙදිය යුතුයි.) මෙසේ හැඩහුරුකම් සහිත, උදෙසීම් සහිත, නානාප්‍රකාර පූර්‍වෙනිවාසය සිහි කරන්නෙමි. පිරිසිදුවූ මිනිස් ඇස ඉක්මවූවාවූ දිවැසින් (මෙහි අංගුත්තර නිකායේ දුතිය පණ්ණාසකයේ, බ්‍රාහ්මණ වර්‍ගයේ, 8 සූත්‍රයේ 8 ඡේදය යෙදිය යුතුයි.) කර්‍මානුරූපව පැමිණ සත්ත්‍වයන් දන්නෙමි. ආශ්‍රවයන්ගේ ක්‍ෂයවීමෙන් බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික වූයේද, පිරිස්හි හැසිරේද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම්ද, විනයධර වේද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නේ නොවේද, මෙසේ හෙතෙම ඒ අඞ්ගයෙන් අසම්පූර්‍ණවූයේ වේ. කිමෙක්ද, මම ශ්‍රද්‍ධාවත්ද, සිල්වත්ද, බහුශ්‍රුතද, ධර්ම කථික වෙම්ද, පිරිස්හි හැසිරෙම්ද, විසාරදව පිරිස්හි ධර්ම දේශනා කෙරෙම්ද, විනයධර වීද, ප්‍රාන්ත සේනාසන භජනය කරණ, අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන්නෙක් වී නම් යෙහෙකැ’ යි ඒ කරුණ සම්පූර්ණ කටයුතුයි. මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ප්රත්යක්ෂකොට පැමිණ වාසය කරන්නෙමියි ඔහු විසින් ඒ කොටස සම්පූර්ණ කටයුතුය.
“මහණෙනි, යම් කලක පටන් මහණතෙම ශ්‍රද්‍ධාවත් වේද, සිල්වත් වේද, බහුශ්‍රුත වේද, ධර්ම කථික වේද, පිරිස්හි හැසිරෙන්නේ වේද, විසාරදවූයේ පිරිසෙහි ධර්ම දේශනා කරයිද, විනයධර වේද, නානාප්‍රකාර පූර්‍වෙනිවාසය සිහි කරයිද, ඒ මෙසේය. (මෙහි අංගුත්තර නිකායේ දුතිය පණ්ණාසකයේ, බ්‍රාහ්මණ වර්‍ගයේ, 8 සූත්‍රයේ 4 ඡේදය යෙදිය යුතුයි.) මෙසේ හැඩහුරුකම් සහිත, උදෙසීම් සහිත, නානාප්‍රකාර පූර්‍වෙනිවාසය සිහි කරයි. පිරිසිදුවූ මනුෂ්යත්වය ඉක්මවා සිටි දිවැසින් කම්වූ පරිදි ආ සත්ත්‍වයන් දනී. ආශ්‍රවයන්ගේ ක්‍ෂයවීමෙන් ආශ්‍රව රහිත ඵල සමාධියද, ඵල ප්‍රඥාවද, තෙමේ විශිෂ්ට ඥානයෙන් දැන ප්රත්යක්ෂකොට පැමිණ වාසය කරයි. මෙසේ හෙතෙම ඒ කොටසින් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ. මහණෙනි, මේ දශ ධර්මයෙන් යුක්තවූ මහණතෙම හාත්පසින් පැහැදීම් ඇතිකරන්නේ වේ. සර්වප්රකාරයෙන් සම්පූර්‍ණවූයේ වේ.”
