01 බාල අම්මය සූත්‍රය.
පුජ්‍ය කුකුල්පනේ සුදස්සී හිමි කල සුත්‍ර විවරණය
“මහණෙනි, බාලයෝ දෙදෙනෙක් වෙත්.
කවර දෙදෙනෙක්ද යත්:
යමෙක් ඇවත, ඇවතක් ලෙස නොදකීද,
යමෙක් වරද දෙසන්නහුගේ දෝෂය ධර්මයට240 අනුව පිළි නොගණීද,
මහණෙනි, මේ දෙදෙන බාලයෝ ය..”
[240:- විනය ක්‍ර‍මය අනිකකි. ධර්ම ක්‍ර‍මය අනිකකි. කුශලා – කුශල විභාගය කරන්නේ විනය ක්‍ර‍මයෙන් නොව ධර්ම ක්‍ර‍මයෙනි. කර්ම විපාක පවසන්නේ ද ධර්ම ක්‍ර‍මයෙනි. කුශල චිත්තයෙන් වන ඇවතක් පාපයකැයි කීම මහා ධර්ම විරෝධී කියමනකි. කුශල චිත්තයකින් අනිෂ්ට විපාකයන් ඇති කරතැයි කියතහොත් එය ධර්ම විරෝධී මිථ්‍යා කථාවෙකි. මේවා ගැන කිසිවක් නො දත් ඇතැම් පණ්ඩිතමානීහු හැම ඇවතක් ම අපායගාමී පාපකර්මයක් වශයෙන් කථා කරමින් නූගත් ජනයා මුළා කෙරෙමින් භික්ෂූන්ටත් ගර්හා කරමින් රට ගිනි තබති]
02 පණ්ඩිත සූත්‍රය
“මහණෙනි,
පණ්ඩිතයෝ දෙදෙනෙක් වෙත්.
කවුරුන්ද යත්:
යමෙක් ඇවත, ඇවතක් ලෙස දකීද,
යමෙක් වරද දෙසන්නහුගේ දෝෂය දහම්වූ පරිද්දෙන් පිළිගණීද,
මහණෙනි, මේ දෙදෙන පණ්ඩිතයෝ වෙත්.”
03. දුට්ඨ සූත්‍රය..
“මහණෙනි,
දෙදෙනෙක් තථාගතයන් වහන්සේට අසත්‍යයෙන් දොස් නගත්.
කවර දෙදෙනෙක්ද යත්:
අභ්‍යන්තරයෙහි පිහිටි දොස් ඇත්තාවූ, ද්වේෂයෙන් දූෂිතවූ පුද්ගලයාද,
නොමනාව ගන්නාලද බැවින් (නුවණ නැති) සැදැහැවත් පුද්ගලයාද
යන දෙදෙනයි.
[සුනක්කත්ත නම් භික්ෂුව මේ ඇවත කල ආකාරය මජ්ජිම නිකායේ මහා සීහනාද සුත්‍රයේ සඳහන්ව ඇත.]
මහණෙනි, මේ දෙදෙන තථාගතයන් වහන්සේට අසත්‍යයෙන් දොස් නගත්.”
04. භාසිත සූත්‍රය.
“මහණෙනි,
දෙදෙනෙක් තථාගතයන් වහන්සේට අසත්‍යයෙන් දොස් නගත්.241
කවර දෙදෙනෙක්ද යත්:
- යමෙක් තථාගතයන් වහන්සේ විසින් කෙටියෙන් දේසනා කරන ලද දේසනාවක්, විස්තර කරදීම අනවශ්‍යයයි කියයි ද, ,
- යමෙක් තථාගතයන් වහන්සේ විසින් විස්තරව වදාරණ ලද්ද, තවත් විස්තර කිරීම අවශ්‍යයි කියමින්, තථාගතයන් වහන්සේ විසින් නොවදාරණ ලද්ද, ප්‍රකාශ කරයිද ,
මහණෙනි, මේ දෙදෙනා තථාගතයන් වහන්සේට අසත්‍යයෙන් දොස් නගත්.”
[241:- Read පාප දිෂ්ටි හා විනය ]
05. අනබ්භාවික්ඛණ සූත්‍රය.
“මහණෙනි,
දෙදෙනෙක් තථාගතයන් වහන්සේට අසත්‍යයෙන් දොස් නොකියත්.
කවර දෙදෙනෙක්ද යත්:
- යමෙක් තථාගතයන් වහන්සේ විසින් නොවදාරණ ලද්ද, ප්‍රකාශ නොකරණ ලද්ද, තථාගතයන් වහන්සේ විසින් වදාරණ නොලද්දේය, ප්‍රකාශ නොකරණ ලද්දේයයි කියාද,
- යමෙක් තථාගතයන් වහන්සේ විසින් වදාරණ ලද්ද, ප්‍රකාශ කරණ ලද්ද, තථාගතයන් වහන්සේ විසින් වදාරණ ලද්දේය, ප්‍රකාශ කරණ ලද්දේයයි කියාද,
මහණෙනි, මේ දෙදෙන තථාගතයන් වහන්සේට අසත්‍යයෙන් දොස් නොකියත්.
06. නෙය්‍යත්‍ථ සූත්‍රය.
“මහණෙනි,
මේ දෙදෙනෙක් තථාගතයන් වහන්සේට අසත්‍යයෙන් දොස් කියත්.
කවර දෙදෙනෙක්ද යත්:
යමෙක් විස්තර කළ යුතු අර්ත්‍ථ ඇති සූත්‍රාන්තය පමුණුවන ලද්දාවූ අර්ත්‍ථ විස්තර ඇති සූත්‍රාන්තයයි ප්‍රකාශ කෙරේද,
යමෙක් අර්ත්‍ථ ඇති, විස්තර කියා දෙන ලද සූත්‍රාන්තය විස්තර කළ යුතු අර්ත්‍ථ ඇති සූත්‍රාන්තයයි ප්‍රකාශ කෙරේද,
මහණෙනි, මේ දෙදෙන තථාගතයන් වහන්සේට අසත්‍යයෙන් දොස් කියත්.”
[243; පටිච්චින්න කර්ම ලෙස දැක්වෙන සැඟවුණු කර්ම නියත වශයෙන්ම අකුසලයන් ලෙස ගැනේ. එසේ වුවද සිය ඇවත, ඇවතක් ලෙස පිළිගෙන එය නිදොස් කොටගෙන ඉන් මතු ඉන් වැළකීම , වලාකුලෙන් වැසුණු චන්ද්‍රයා වලාවෙන් මිදීම මෙනැයි ධම්මපදයේ 173 ගාථාවෙහි දැක්වේ. යස්ස පාපං කතං කම්මං –කුසලේන පිථීයති
සෝ ඉමං ලෝකං පභාසේති -අබ්භා මුත්තෝව චන‍්දිමා.]
07. නීතත්‍ථ සූත්‍රය.
“මහණෙනි,
දෙදෙනෙක් තථාගතයන් වහන්සේට අසත්‍යයෙන් දොස් නොකියත්.
කවර දෙදෙනාද යත්:
- යමෙක් විස්තර කළ යුතු අර්ත්‍ථ ඇති සූත්‍රාන්තය විස්තර කියා දෙන ලද සූත්‍රාන්තයයි දක්වයිද,
- යමෙක් විස්තර කරණ ලද සූත්‍රාන්තය විස්තර කළ යුතු අර්ත්‍ථ ඇති සූත්‍රාන්තයයි දක්වයිද,
මහණෙනි, මේ දෙදෙනා තථාගතයන් වහන්සේට අසත්‍යයෙන් දොස් නොකියත්.”
08. පටිච්ඡන්න කම්මන්ත සූත්‍රය
“මහණෙනි,
සඟවා පාප කර්ම කරන්නාට මතු භවය ලෙස, ගති දෙකක් අතුරෙන් එක් ගතියක් බලාපොරොත්තු විය යුතුයි.
එනම් නරකය හෝ
තිරිසන් යෝනිය
යන දෙකින් එකකි.”
09. අපටිච්ඡන්න කම්මන්ත සූත්‍රය.
“මහණෙනි,
(නොවැසුනාවූ) හෙවත් කුශලකර්ම ඇත්තහු විසින් ගති දෙකක් අතුරෙන් එක් ගතියක් බලාපොරොත්තු විය යුතුයි.
- දේව ගතිය හෝ
- මනුෂ්‍ය ගතිය
(යන දෙකින් එකකි.)”
10. මිච්ඡාදිට්ඨික සූත්‍රය.
“මහණෙනි,
මිසදිටු ගත්තහු විසින් ගති දෙකක් අතුරෙන් එක්තරා ගතියක් බලාපොරොත්තු විය යුතුයි.
නරකය හෝ
තිරිසන් යෝනිය හෝ
යන දෙකින් එකකි.”
11. සම්මාදිට්ඨික සූත්‍රය.
“මහණෙනි,
සම්‍යක් දෘෂ්ටිය ඇති මනුෂ්‍යා මරණින් මතු, උප්පත්ති භුමි දෙකකින් එකක උපදී. ඒ දෙක නම්
දිව්‍යය ලෝකය හෝ
මනුෂ්‍ය ලෝකය
යන දෙකින් එකකි.
12. දුස්සීල පටිග්ගහන සූත්‍රය.
“මහණෙනි,
දුශ්ශීල පුද්ගලයා මරණින් මතු එක්කෝ
නරකයේ උපදී, නැතහොත්
තිරිසන් ලෝකයේ උපදී..”
13. සීල පටිග්ගහන සූත්‍රය.
“මහණෙනි,
සිල්වත් පුද්ගලයා පිළිගන්නාවූ (ස්ථාන) දෙකක් වෙත්.
දෙව්ලොව හා
මිනිස් ලොවය.”
14. අරඤ්ඤ සූත්‍රය.
“මහණෙනි,
මම කරුණු දෙකක් නිසා , මනුෂ්‍ය වාසයෙන් තොරවූ වනාන්තර වලද සේනාසනයන්ද, ගම්වලින් ඉතා දුරින් පිහිටි සේනාසනයන්ද සෙවනය කරමි. කවර කරුණු දෙකක්ද යත්,
මගේම මෙලොව සැප විහරණය හා
පසුව ඇතිවෙන සංඝ සමූහයාහට ආදර්ශය පිණිසය.”
[247:- ආරන්ඥ වනපතන් පන්තානි සේනාසනානි.: මහ වනය හා සේනාසන ලෙස මනෝරථ පුරණි ටීකා වෙහි සඳහන් වේ.]
15. විජ්ජාභාගිය සූත්‍රය
“මහණෙනි, ධර්‍මයෝ දෙකක් (මාර්‍ගඥානය නම්) විද්‍යාව භජනය කරන්නෝ වෙත්.
කවර ධර්මයන් ද යත්,
සමථය නම් හිතේ එකඟ භාවයද,
විදර්‍ශනාව යයි කියන ලද සංස්කාර ඥානයද
යන දෙදෙනයි.
මහණෙනි, සමථය වැඩීමෙන් කවර ප්‍රයෝජනයක් වෙයිද?
චිත්තය වැඩෙයි.
(මාර්ග) චිත්තය වැඩීමෙන් කවර ප්‍රයෝජනයක් වෙයිද?
යම් රාගයක්හි ඇලේද, ඒ රාගය පහවෙයි.
“මහණෙනි,
විදර්‍ශනාව වැඩීමෙන් කවර ප්‍රයෝජනයක් වෙයිද?
ප්‍රඥාව (මාර්ග ප්‍රඥාව) වැඩෙයි.
ප්‍රඥාව කවර ප්‍රයෝජනයක් වෙයිද?
යම් අවිද්‍යාවක් වේද, එය ප්‍රහීණ වෙයි.
මහණෙනි,
රාගයෙන් කිලුටු කරණ ලද්දාවූ සිත කෙලෙසුන් කෙරෙන් නොමිදෙයි.
අවිද්‍යාවෙන් කිලුටු කරණ ලද්දාවූ විට ප්‍රඥාව නොවැඩෙයි.
මහණෙනි, මෙසේ රාගයෙහි නොඇලීමෙන් චිත්ත විමුක්තියද,
(ඵල සමාධියද) අවිද්‍යා විරාගයෙන් ප්‍රඥා විමුක්තියද ඇතිවේ.”
SINHALA TIPITAKA 